Nadpotliwość pierwotna (hiperhydroza) zazwyczaj występuje
w kilku rejonach ciała, tj. pachy,
stopy, dłonie, okolice czoła i pleców.
Na tych obszarach występuje duże
zagęszczenie ekrynowych gruczołów potowych, szczególnie u mężczyzn.
Nadmierne
pocenie dłoni, pach i stóp u mężczyzn jest
częstym schorzeniem, w którego ograniczeniu stosuje się toksynę botulinową typu
A.
Ostrzykiwanie toksyną botulinową dłoni, pach czy stóp hamuje pocenie bez równoczasowego osłabienia siły mięśniowej.
Leczenie
nadpotliwości botoksem jest
wskazane u osób, u których występuje nadmierne wydzielanie potu, które nie jest
spowodowane żadnymi wewnętrznymi czynnikami, jak np. współistnienie innych
chorób powodujących nadmierne pocenie.
Jak wygląda
zabieg leczenia nadpotliwości toksyną botulinową?
Przed rozpoczęciem leczenia lekarz
przeprowadza test Minora w obszarach dotkniętych nadmierna potliwością. Test
Minora jest bezbolesny i ma na celu wykazać obszary w których zagęszczenie
gruczołów potowych i tym samym wydzielanie potu jest największe.
Następnie lekarz podaje toksyną botulinową śródskórnie lub podskórnie w miejsca nadmiernej potliwości dłoni, pach czy stóp. Przed ostrzyknięciem danego obszaru stosuje się znieczulenie miejscowe, ponieważ wstrzykiwanie preparatu toksyny botulinowej powoduje dyskomfort i może być bolesne.
Efekty
leczenia nadpotliwości toksyna botulinową
Zastosowanie botoksu u osób z nadmierną
potliwością należy do najskuteczniejszych metod redukcji nadmiernej produkcji
potu. Efekty zabiegu „nadpotliwość
botoks” utrzymują się dłużej niż w przypadku zastosowania toksyny
botulinowej do redukcji zmarszczek. Średni okres utrzymywania się efektów
wynosi od 6 do 12 miesięcy. U niektórych pacjentów nadmierna potliwość pojawia
się dopiero po około 18 miesiącach.